[ Pobierz całość w formacie PDF ]
samolotu. Rodziny oczekujÄ…ce na lotnisku odchodzÄ… od
zmysłów. O wschodzie słońca startuje samolot
zwiadowczy. Kieruje się na północ od Wielkiego Komoru
i dokonuje pierwszego przelotu nad miejscem, gdzie
mogło dojść do katastrofy.
O szóstej podano pierwszy niepokojący komunikat.
Pilot zlokalizował szczątki maszyny na morzu, na
północny zachód od miasta Mitsamiouli na Komorze
Wielkim. Widział głównie małe fragmenty samolotu oraz
dwa ciała na powierzchni . Przy czym nie wiadomo, czy
dryfujący na falach ludzie są żywi, czy martwi.
Informacje zostajÄ… natychmiast przekazane odpowiednim
służbom i pracownikom ambasady.
O siódmej trzydzieści trzy komoryjski rząd oficjalnie
potwierdza doniesienia o katastrofie i prosi o pomoc
ambasadora Luka Halladego.
Tymczasem większość pracowników ambasady
przebywa na urlopach jest przecież 30 czerwca. Akcję
ratowniczą będzie musiała zorganizować garstka ludzi,
którzy zostali na miejscu.
Pogrążone w rozpaczy, ale wciąż mające nadzieję na
odnalezienie swoich bliskich, rodziny ofiar gromadzÄ… siÄ™
w budynku starego lotniska aby nie powiększać
zamieszania wywołanego licznym przybyciem
mieszkańców okolicznych wiosek. A przede wszystkim
dlatego, by umożliwić pracę ekipom ratowniczym. Służby
ratownicze mobilizują się i działają z pełnym oddaniem.
Francuskie statki, w tym jedna fregata dysponujÄ…ca
helikopterem, która patroluje okolice archipelagu,
natychmiast zmieniajÄ… kurs. Z Reunionu startuje samolot
wojskowy z nurkami i sprzętem ratowniczym na
pokładzie. Amerykański charge d affaires na
Madagaskarze proponuje wysłanie Herculesa C-130
amerykańskich sił wojskowych, ogromnego samolotu z
ekipą nurków-spadochroniarzy, którzy za pomocą
aparatury elektronicznej są w stanie odnalezć ciała na
powierzchni oceanu i udzielić ofiarom katastrofy
pierwszej pomocy na pełnym morzu.
Czas upływa. Trzeba działać. Ratownicy się
niepokoją, bo prognozy pogody są niepomyślne. Morze
jest coraz bardziej wzburzone. Wiatr wieje z prędkością
ponad trzydziestu węzłów, w porywach nawet silniej. W
pobliżu Mitsamiouli fale osiągają wysokość od czterech
do pięciu metrów. Silne prądy morskie mogą zepchnąć
ciała i szczątki samolotu w stronę Tanzanii, na północny
zachód, i przenieść w ciągu jednego dnia nawet na
odległość osiemdziesięciu kilometrów.
Niespodziewany cios
Nad Corbeil-Essonnes wstaje słońce. Zapowiada się
spokojny poranek, bez wiatru, deszczu, burzy. W telewizji
oficjalnie poinformowano o wypadku Airbusa 310-300
linii lotniczych Yemenia. We wszystkich serwisach
informacyjnych mówią tylko o tym. Samolot spadł
podczas podchodzenia do lÄ…dowania w Moroni, co
najmniej dwadzieścia kilometrów od wybrzeża. Morze
jest bardzo wzburzone, co dodatkowo komplikuje akcjÄ™
ratunkową. Na pokładzie samolotu znajdowały się sto
pięćdziesiąt trzy osoby, pasażerowie i personel
pokładowy, w tym sześćdziesięciu sześciu Francuzów.
Wśród nich byłam ja, Bahia, córka Kassima, i Aziza, moja
mama. Dla taty nie ma już Bahii, nie ma już Azizy, obie
zginęły w katastrofie.
Badian, Badrou i Badawy siÄ™ budzÄ…. Kiedy tato
widzi, jak jeszcze z zaspanymi oczami wchodzÄ… do
salonu, zdaje sobie sprawę, że to właśnie w takich
okolicznościach trzeba pokazać, jakim jest się ojcem, to
wtedy trzeba pomagać dzieciom, wspierać je i chronić.
Nie jest jeszcze gotowy, by przekazać im straszną
wiadomość. Musi mieć trochę czasu na znalezienie
odpowiednich słów, aby powiedzieć im potworną prawdę,
że nigdy więcej nie zobaczą swojej matki, że nigdy więcej
nie zobaczą siostry. Tato musi znalezć odpowiednie
zdania, aby podpowiedzieć dzieciom, jak z tym dalej żyć,
i zapewnić je, że wszystko będzie dobrze, że on będzie się
o nie troszczył, żeby mogły spokojnie dorastać i pomimo
wszystko być szczęśliwe.
Kiedy dzieci sÄ… ubrane, tato zawozi je do swojej
siostry w Combs-la-Ville, kilka kilometrów od Corbeil.
Woli trzymać je z dala od dramatu, żeby nie pytały cały
czas: Tato, co siÄ™ dzieje? .
* * *
Tato stracił swoją matkę, kiedy miał dwa i pół roku.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
