[ Pobierz całość w formacie PDF ]
łaskawość.
Dwu wnuków Tyberiusza czekał los nie lepszy od losu ich matki. Cesarz był
urażony,
że podczas obchodów święta Nowego Roku modły o ich bezpieczeństwo dołączono do
modlitw o jego własną pomyślność. Wówczas zemścił się na chłopcach, podsuwając
fałszywych świadków, którzy zarzucili im zdradę stanu. Obaj zostali publicznie
ogłoszeni
wrogami ludu i skazani na śmierć głodową. Jeden popełnił samobójstwo. Drugi, jak
donoszÄ…
Tacyt i Swetoniusz, cierpiał tak wielki głód, że usiłował żywić się słomą, którą
wypchano
jego więzienny materac. Po śmierci zostali poćwiartowani na tyle części, że
trudno było
urządzić pogrzeb.
Trzeciemu wnukowi udało się jakimś cudem przeżyć okrutne panowanie Tyberiusza i
odziedziczyć jego tron. Sądzi się powszechnie, że Kajus vel Kaligula, pod którym
to
imieniem obecnie lepiej jest znany, przyspieszył objęcie dziedzictwa,
organizujÄ…c zamach na
Strona 101
Generated by Foxit PDF Creator © Foxit Software
http://www.foxitsoftware.com For evaluation only.
Królewskie skandale - Michael Farquhar
starego cesarza w 37 roku po Chrystusie. Wieść o śmierci Tyberiusza przyniosła
radosnÄ… ulgÄ™
obywatelom Rzymu, którzy mieli już dość jego wielkiej nieprawości. Do Tybru z
Tyberiuszem! , wołali. Nieświadomy przyszłości lud przejawiałby mniejszą
skłonność do
świętowania, gdyby wiedział, jak strasznym okaże się nowy cesarz. Tyberiusz
zdawał sobie
sprawę z niebezpieczeństwa. Wyhodowałem żmiję na łonie Rzymu , rzekł raz swemu
następcy.
2. O, Boże!
Podczas gdy Tybeńusz słusznie widział w nim węża. lud wierzył, że Kałigula okaże
się przybraną w togę wdzięczną maskotką. W końcu był synem szlachetnego i
bohaterskiego
Germanika, czczonego męczennika i znakomitego wodza, który podbił dla Rzymu
GermaniÄ™.
Traktowali więc Rzymianie Kaligulę niczym skarb narodowy, wspominając go czule
jako
młodego chłopczyka, któremu nadawano urocze przydomki, jak
Gwiazdka ...DzieciÄ…tko i
Pieścidełko . Nawet imię Kałigula było urocze, po łacinie oznaczające bucik
lub mały
żołnierski but . Legioniści jego ojca nadali mu ten przydomek, gdy, dzieckiem
będąc,
przebywał w obozie nad Renem.
Chociaż lud nie posiadał się z radości z jego wstąpienia na tron w 37 roku po
Chrystusie, Bucik miał wkrótce pokazać, jak mylne bywa pierwsze wrażenie. Pod
względem nieprawości przewyższył Tyberiusza, powodując, że zmarły cesarz wydawał
siÄ™ w
porównaniu z nim nieszkodliwym, mieszkającym na wyspie pustelnikiem. Obydwu
cieszyły
zakrojone na wielką skalę tortury i egzekucje, Kałigula okazał się jednak w tej
dziedzinie
prawdziwym koneserem. Jego ulubioną metodą zadawania śmierci było zrobienie na
ciele
ofiary tylu maleńkich ran, by ich suma okazała się śmiertelna. Sprawcie, by
poczuł, że
umiera , nakazywał katom obłąkany cesarz.
Tortury dostarczały Kaliguli rozrywki podczas posiłków. Cesarz zawsze miał pod
ręką
kata, w razie gdyby potrzebował jego usług. Pewnego dnia goście biesiadujący z
cesarzem
zdumieli się jego nieoczekiwanym wybuchem śmiechu. Grzecznie dopytującym się o
powód
wesołości, Kałigula udzielił tak złowieszczej odpowiedzi, iż niemal zakrztusili
siÄ™ jedzonymi
winogronami. A cóż myślicie? , zaśmiał się szyderczo cesarz. ....Pomyślałem, że
wystarczyłoby skinienie, by w jednej chwili otwarto wam brzuchy!
Kałigula uwielbiał zmuszać rodziców do obecności na egzekucji własnych dzieci.
Kiedy ojciec poprosił, by stracono go wraz z dzieckiem z powodu choroby, na
którą cierpi,
cesarz w szczodrości swojej podstawił mu lektykę, by nie ominęła go ta rozrywka.
Zapamiętajcie sobie, że mogę traktować każdego dokładnie tak, jak mi się
podoba ,
delikatnie przypomniał poddanym o swojej władzy.
Przeniknięte przemocą rozrywki zawsze podniecały Kaligulę, który okazał się
wielkim wielbicielem walk gladiatorów oraz przedstawień z udziałem dzikich
bestii.
Zorganizował wiele igrzysk i czasami nawet w nich uczestniczył. Pewnego razu,
gdy po
zakończeniu walki gladiator padł na kolana, Kałigula wbiegł na arenę i osobiście
go
zasztyletował. Pózniej dumnie ogłosił swe zwycięstwo, żądając laurów. Kiedy
indziej jakiÅ›
człowiek, który za chwilę miał zostać rzucony dzikim zwierzętom, zawołał, iż nie
Strona 102
Generated by Foxit PDF Creator © Foxit Software
http://www.foxitsoftware.com For evaluation only.
Królewskie skandale - Michael Farquhar
popełnił
żadnego przestępstwa. Kałigula kazał go sobie przyprowadzić, jakby miał zamiar
go
wysłuchać, następnie polecił wyrwać mu język, pózniej zaś rzucić zwierzętom, jak
pierwej
zaplanował.
Tradycyjne okrucieństwo, towarzyszące takim widowiskom, czasami nużyło jednak
cesarza. Wówczas zarządzał odmienne igrzyska - na przykład, budzących
współczucie
starców stawiał do walki ze starymi zwierzętami lub organizował igrzyska kalek.
Bywał
jednak skromny, gdy chodziło o jego własne rozrywki. Twierdząc, że mięso z
rzezni jest zbyt
drogie, by karmić nimi dzikie zwierzęta, uznał, że na strawę równie dobrze
nadadzÄ… siÄ™
poćwiartowani przestępcy.
Nie oznaczało to jednak, iż Kałigula nie był człowiekiem pobożnym. Zaiste, był
religijny. Tak bardzo, iż ogłosił się bogiem. W przeciwieństwie do innych
cesarzy, którzy
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
